Yazı başlığımız âyet meâli.
Yâni Kur'an emri.
Enâm sûresi ayet 152.
Bu âyetin bir bölümü bu başlık.
Âyette bir kaç adet tembihat var.
Yetim malı ile ilgili husus var.
Ölçü ve tartı ile ilgili tembih var.
Allah a ve diğer insanlara verilen sözlere uymakla ilgili emir var.
Ve birde başlığımızdaki emir var.
İlgili bölüm tam olarak şöyle:
"KONUŞTUĞUNUZ ZAMAN ÂDİL OLUN; VELEV Kİ YAKINLARINIZIN ALEYHİNE BİLE OLSA."
22.10.2022 Perşembe akşamı konferans vardı.
Mahmut Toptaş HOCA'm konuştu.
Ve bu âyetin bu kısmını salona tekrar tekrar sôyletti.
Hattâ ezberletti.
HOCA'mın usulü öyleymiş.
Konferansta notlar aldım tabii'ki.
Bir kaçını söylemek istiyorum.
Yağmur rahmet olduğu için,
hiç bir ferdi ayırmaz herkesin üzerine yağar.
Kur'an'ı Kerim'de öyle.
Peygamber efendimiz de âlemlere rahmettir.
O'da hiç bir ferdi ayırmadı ötelemedi.
Bütün icadlar özünde islâmidir.
Müslüman öğrendiğini yaşamalıdır.
Kur'an dünyada nasıl yürüneceğini bile öğreten kitabdır.
Bazı insanlar çorak toprak gibidir.
Ne yaparsan yap verim alınmaz.
Hiç bir insanın kasasında gözünüz olmasın,
kalbini kazanmaya bakın.
Ve buna benzer onlarca nasihat.
Buradan çok teşekkür ediyorum kendilerine.
Ve çok üstünde durduğu âyet'e dönüyoruz.
Allah a inanıyorum diyen her ferd
Bilmelidir ki:
Müslüman konuşurken âdil olacak.
Yâni doğruyu konuşacak.
Kim söylüyor bunu..
İnanıyoruz dediğimiz Allah'ımız söylüyor.
Yâni emrediyor.
Çünkü "âdil olun" bir emirdir.
Hz Ömer Ra. ait olduğu söylenen bir söz var.
"El adlü esâsü-l mülk."
Yâni adalet mülkün temelidir.
Adliye binalarında çok görürüz.
En yakınınız bile olsa adalet edin buyruluyor.
Ne zaman.?
Konuşurken.
Şahidlik ederken.
Yargılarken, her zaman ve her yerde.
Dünyanın şaşaasına, politikanın şehvetine kapılıp ağzının ayarını bozan arkadaş:
Kabirde herkes yalnız yatıyor bunu biliyorsun değil mi.?
Peygamber efendimiz sav.min buyruğunu hatırlayalım ikimiz.
"YA HAYIR KONUŞ VEYÂ SUS."
Ebu cehil çorak toprak gibi bir karaktere sahip olmalı ki,
Peygamber efendimizi dinlediği halde nasipsiz kalmış.
İnanmamış.
Herşeyi söylemiş.
Çok kişiyi incitmiş, yaralamış.
Biz inanıyoruz.
Biz herşeyi söyleyemeyiz.
Doğruyu ama yalnızca doğruyu söylemek durumundayız biz.
En yakınımızın aleyhine bile olsa.
Ne diyor derviş Yunus.?
Ele geleni yersin.
Dile geleni dersin.
Böyle dervişlik dursun.
Sen derviş olamazsın.
(Bu arada arı duru, berrak mı berrak, pırıl pırıl, pınar suyu gibi Türkçe ye dikkatinizi çekmek isterim.)
Son söz olarak demek isterim ki:
İnsan kardeşim.
İslâm kardeşim.
İkimiz yâni sen ve ben.
Az söyleyelim.
Öz söyleyelim.
Uyulacak söz söyleyelim.
Kalın sağlıcakla.
